گاه باید چشم بست و مثل یک کودک گریست
زندگی تکرار بازی های ما در کودکی ست
پلک برهم می زنی و زود فردا می شود
این تویی طفلی که گم کرده ست راه خانه را
می گریزد؛ هی زمین می افتد و پا می شود
گاه باید چشم بست و مثل یک کودک گریست
چیست چاره؟ لااقل آدم دلش وا می شود
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند 
